ติดปาก

1) v. accustom to

def.:

ใช้คำใดคำหนึ่งบ่อยๆ จนเป็นนิสัย

related: be habitual for the use of a word or phrase, on the lips of syn.: ชินปาก, เคยปาก sample:

เขาติดปากกับการสบถคำหยาบ แม้แต่กับลูกเขาก็พูด

2) adj. popular

def.:

ที่ใช้พูดบ่อยๆ จนเป็นนิสัย

related: favorite, hit sample:

เพลงนี้มีประโยคติดปาก ที่คนร้องกันทั่วบ้านทั่วเมือง